در بیشتر موارد، پزشک  می تواند بر اساس سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی، تشخیص مرالژیا پارستتیکا را بدهد. او ممکن است احساس ران آسیب دیده را آزمایش کند، از شما بخواهد درد را توصیف کنید و ناحیه بی حس یا دردناک را روی ران خود ردیابی کنید. معاینه اضافی از جمله تست قدرت و تست رفلکس ممکن است برای کمک به حذف سایر علل علائم انجام شود.


برای رد سایر شرایط، پزشک ممکن است توصیه کند:

مطالعات تصویربرداری. اگر چه در صورت داشتن مرالژی پارستتیکا هیچ تغییر خاصی در اشعه ایکس مشهود نیست، تصاویری از ناحیه لگن ممکن است برای حذف سایر شرایط به عنوان علت علائم مفید باشد.

اگر پزشک  مشکوک باشد که یک تومور می تواند باعث درد شود، ممکن است سی تی اسکن یا ام آر آی را درخواست کند.

الکترومیوگرافی. این تست تخلیه الکتریکی تولید شده در عضلات را اندازه گیری می کند تا به ارزیابی و تشخیص اختلالات عضلانی و عصبی کمک کند. یک الکترود سوزنی نازک در عضله قرار می گیرد تا فعالیت الکتریکی را ثبت کند. نتایج این آزمایش در مرالژیا پارستتیکا طبیعی است، اما ممکن است آزمایش برای رد سایر اختلالات زمانی که تشخیص واضح نیست لازم باشد.

مطالعه هدایت عصبی. الکترودهای پچ روی پوست  قرار می گیرند تا عصب را با یک تکانه الکتریکی خفیف تحریک کنند. تکانه الکتریکی به تشخیص اعصاب آسیب دیده کمک می کند. این آزمایش ممکن است در درجه اول برای رد سایر علل علائم انجام شود.

انسداد عصبی. تسکین درد حاصل از تزریق ماده بی حسی به داخل ران، جایی که عصب پوستی فمورال جانبی وارد آن می شود، می تواند تایید کند که مرالژیا پارستتیکا دارید. ممکن است از تصویربرداری اولتراسوند برای هدایت سوزن استفاده شود.

رفتار

اقدامات محافظه کارانه


اقدامات محافظه کارانه عبارتند از:

پوشیدن لباس های گشادتر

کم کردن وزن اضافی

مصرف مسکن های OTC مانند استامینوفن (تیلنول)، ایبروپوفن (ادویل، موترین آی بی) یا آسپرین

 

 

داروها

اگر علائم بیش از دو ماه ادامه داشته باشد یا درد  شدید باشد، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تزریق کورتیکواستروئید. تزریق می تواند التهاب را کاهش دهد و به طور موقت درد را تسکین دهد. عوارض جانبی احتمالی شامل عفونت مفصل، آسیب عصبی، درد و سفید شدن پوست اطراف محل تزریق است.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای. این داروها ممکن است درد را تسکین دهند. عوارض جانبی شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست و اختلال در عملکرد جنسی است.


گاباپنتین (Gralise، Neurontin)، فنی توئین (Dilantin) یا پره گابالین (Lyrica). این داروهای ضد تشنج ممکن است به کاهش علائم دردناک  کمک کند. عوارض جانبی شامل یبوست، حالت تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی و سبکی سر است.

 

 

عمل جراحی

به ندرت، جراحی برای رفع فشار عصب در نظر گرفته می شود. این گزینه فقط برای افرادی است که علائم شدید و طولانی مدت دارند.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی


اقدامات خودمراقبتی زیر می تواند به درمان و پیشگیری از مرالژی پارستتیکا کمک کند:

از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید.

وزن خود را متعادل نگه دارید یا اگر اضافه وزن دارید، آن را کاهش دهید.



آماده شدن برای قرار ملاقات 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات و زمان شروع آنها نامرتبط به نظر برسد.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله شرایط پزشکی و استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی

تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی



سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

 

برای مرالژیا پارستتیکا، سؤالات اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

چه چیزی احتمالاً باعث علائم من می شود؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

آیا وضعیت  احتمالا موقتی است یا مزمن؟

بهترین اقدام چیست؟

جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

از پرسیدن هر سوال دیگری دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک نیز احتمالاً سؤالاتی خواهد داشت، از جمله:

کدام قسمت از پای شما درگیر است؟

آیا اخیراً جراحی هایی داشته اید؟

آیا اخیراً آسیب هایی به ناحیه لگن خود داشته اید، مانند کمربند ایمنی در تصادف با وسیله نقلیه موتوری؟

آیا به طور منظم فعالیت های تکراری انجام می دهید که بر ناحیه لگن  تأثیر می گذارد، مانند دوچرخه سواری؟

آیا وزن اضافه کرده اید؟

آیا به تازگی باردار شده اید؟

آیا دیابت دارید؟

آیا سوزش یا سوزن سوزن شدن گاه به گاه یا مداوم است؟

شدت ناراحتی شما چقدر است؟

آیا فعالیت هایی وجود دارد که علائم  را بدتر کند؟

آیا در پای شما ضعف وجود دارد؟



کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر درد  آزاردهنده است، مسکن های OTC مانند استامینوفن (تیلنول و...)، ایبوپروفن (ادویل، موترین آی بی و...) یا آسپرین ممکن است مفید باشند. همچنین از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید.